Wie had gedacht dat wij op een boot zouden gaan wonen? Nou, wij dus! Het voelt al anders, zelfs nu al. Vanmiddag waren we bij vrienden die al helemaal in de "wonen-op-de-boot-stand" zijn. Inspirerend en aanstekelijk. We weten het zeker, dit is wat wij willen.

Dit is ons huis. Het voelt ook al als ons huis. Misschien klein, niet van alle comfort voorzien, zonder elektronische gadgets, wasmachine, vaatwasser of centrale verwarming. Geen televisie aan de muur. Een ander leven, een andere manier van wonen, een volledige omslag van leven. Zonder inkomen uit werk, zonder vaste dagindeling. Zonder de structuur van de hedendaagse maatschappij.

Shiva is gezellig van binnen. Misschien wat donker, met veel hout, maar het heeft iets knus. Ik voel me hier helemaal thuis. Het voelt warm en aangenaam aan. En dat is waar ik me heerlijk bij voel. Senang, Santai Saja.

Leren om Santai Saja te leven. Je zou denken dat het teruggaan naar de basis is, maar eigenlijk is het dat helemaal niet. Het is vooruitgang naar het hoogste niveau van leven. Minder spullen, meer groei. Voorbij de materie, omhoog naar innerlijke vreugde, waarbij de natuur een groot deel van deze vreugde voor haar rekening zal nemen.

Spirituele groei door dichterbij de natuur te leven, eigenlijk ín de natuur te leven. Wat heeft een mens echt nodig? Gaat het om mooie spullen, dure kleding, tientallen paar schoenen, hoge functies in het bedrijfsleven? Gaat het om een rijk en groot sociaal leven inclusief bijbehorende sociale druk? Wat als je alles afpelt en bij de kern komt? In die kern zit tevredenheid met wat is. De pure kern heeft alleen maar liefde nodig.

Dit is slechts het begin van onze reis naar innerlijke vreugde. En ik kan niet wachten om te zien waar deze reis ons naartoe zal leiden.