Het is 1 juni, de eerste dag van de meteorologische zomer. Terwijl de rest van Nederland geniet van milde temperaturen tussen de 18 en 20 graden, liggen wij met Shiva in Cadzand. Hier waait het stevig met windkracht 6/7 en is het niet warmer dan 12 graden. Met een beetje geluk miezert het, en met nog meer geluk waait een flinke windvlaag ons zo van de steiger af.

Ik realiseer me dat dit er allemaal bij hoort. Deze stormen, deze kou. Binnen zitten in onze gezellige 'Soulcave'. Afwachten tot de wind gaat liggen zodat we weer veilig verder kunnen trekken. Dat is het leven van zeilende reizigers zoals wij dat willen zijn. Onze afspraak is dat we bij windkracht boven de 5 de zee niet opgaan, dus is het altijd wachten op een mooi weervenster.

En wat doe je dan op die dagen dat je 'verwaaid' ligt? Eigenlijk niet veel bijzonders. Paul repareert zo hier en daar een lekkende kraan, zet een klep in de slang die het douchewater afvoert, en gaat op zoek naar een waterslang die we in deze haven nodig hebben om onze watertank te vullen.

Ik schrijf en schrijf en schrijf. Schrijf voor onze Polarsteps-blog, schrijf brieven aan mijn penvriendin Ine, schrijf WhatsApp-berichtjes naar Ilse. Ik schrijf Shiva’s blog en ik schrijf voor de 'Krabbels van een matroos'. Schrijven is mijn tijdverdrijf. Mijn overpeinzingen, mijn ervaringen delen met het digitale papier. Dat schept orde in mijn hoofd. Want natuurlijk tuimelen daar de gedachten als acrobaten door elkaar.

Het antwoord is nee, ik hou niet van dit weer. Het antwoord is nee, als het altijd zo’n weer is tijdens onze reis, dan hoeft het voor mij niet. Het antwoord is ja, als het niet altijd zo is, als het ook mooi en zonnig weer kan zijn, als het niet altijd stormt, als het fijne golven zijn op zee, ja dan wil ik wel verder.

We hebben het niet voor het zeggen. Het weer doet wat het zelf wil. Noem het klimaatverandering of hoe je het ook wilt noemen. Onze afhankelijkheid van het weer is immens. 'Go with the flow' betekent alle soorten weer omarmen en bewuste keuzes maken bij welke vormen van weer we wel of niet de zee op gaan.

Hier binnen is het gezellig en warm. Tuurlijk, we schommelen en schudden wat. De wind pakt ons recht op de neus en zorgt ervoor dat we van links naar rechts geblazen worden. Geen moment rust, tijdens stormen is de boot altijd in beweging. Dit hoort erbij. Als je dit niet leuk vindt, als je hier niet van houdt, als je dit niet omarmt, dan blijft er niets anders over dan een andere vorm van leven te kiezen.

Maar ik neem dit erbij, omdat ik weet dat ook deze storm weer overgaat. Ik weet dat het heerlijk kan zijn als de zon schijnt, als de wind matig waait waardoor het zalig zeilen is. Ik weet dat er dagen en periodes zijn dat je op het voordek kunt liggen tijdens het zeilen en dat je in je hangmat kunt ontspannen als we voor anker liggen of in de haven zijn. Ik weet dat niets voor altijd is en dat alles altijd in verandering is.

Dus ja, ik ga door. Ik blijf liever hier, dan dat ik naar huis ga en me daar dood verveel omdat ik dan van gekkigheid niet meer weet wat ik moet doen. Dan veel liever hier, met voldoende te zien, te horen en te ervaren om boeken vol te kunnen schrijven. Dit is ook het leven op Shiva. You better take it, or leave it.

Het leven op een zeilboot is misschien niet altijd gemakkelijk, maar het biedt een unieke verbondenheid met de natuur en een dieper begrip van de elementen. De uitdagingen die we tegenkomen, leren ons geduld en aanpassingsvermogen. Het is een levensstijl die vraagt om een open geest en een bereidheid om het onbekende te omarmen.

Schrijven helpt me om mijn gedachten te ordenen en mijn ervaringen te delen. Het is een manier om de schoonheid en de moeilijkheden van het zeilende leven vast te leggen. Het is een constante herinnering dat, ongeacht de omstandigheden, er altijd iets te leren en te waarderen valt.

Dus terwijl we hier liggen te wachten tot de storm voorbijgaat, weet ik dat dit slechts een deel is van onze reis. En ik omarm het, met al zijn ups en downs, want dit is het leven waarvoor ik straks mag kiezen. Een leven op Shiva. . .